Het was een bewogen jaar…….. Als twee zeer gemotiveerde en onervaren meisjes kwamen wij in Zeist aan. We maakten met elkaar kennis en de basis was gelegd voor een bijzondere vriendschap voor het leven! De eerste maand was het zoeken naar een plekje in het team, we voelden ons al snel thuis. We raakten helemaal vertrouwd met de discipline die er heerste. Bijvoorbeeld:  

■Op tijd opstaan, volgens de regels van zuster Reusken, die met haar horloge     klaar stond onder aan de trap.                          

■De kinderen moesten gaan slapen met de handjes boven de dekens.

■Niet praten tijdens het eten.

En zo waren er nog wel meer regeltjes………Wat erg leuk was dat wij na eten samen zongen en dat de kinderen zelf mochten kiezen bij welke zuster ze op schoot wilden zitten! Dat was een sfeervol moment van de dag!

Na het eten werden de dagelijkse- en wekelijkse taken gedaan. In het begin was het heel belangrijk dat wij als stagiaires de huishoudelijke taken goed onder de knie kregen, voordat je met de vaste leidster op de groep mocht werken. We hadden onderling veel plezier tijdens die taken. Wat hebben we veel gezongen en kattenkwaad uit gehaald! Zoals stiekem brood wegpikken uit de voorraad gesmeerde boterhammen gemaakt door Janka en de keukendienst. Of die keer dat we de vlag verkeerd op hadden gehangen, de kleur blauw zat boven. De buren kwamen ons waarschuwen en sorry, we moesten de vlag er weer afhalen en goed opgehangen, ha,ha.

Wij mochten als stagiaires ’s morgens en ’s avonds de kinderen  helpen verzorgen met de leidsters. Het leukste was toch met de kinderen bezig zijn, o.a. wandelen in de bossen, spelen in het heerlijke zachte zand, kinderen in bad doen, plasrondes, samen knutselen, knuffelen en veel zingen!

De nachtdienst was erg spannend want je was alleen wakker. Vooral als je in de nacht met een zaklamp naar het achterhuis moest om te kijken of alles rustig was. Ook maakte je je eigen eten klaar en dan schrok je verschrikkelijk omdat je je eigen beeld zag in het raam……… En om bezig te blijven moest je een emmer vol aardappels pitten. Wat genoten we als het weer licht werd en het huis gezellig tot leven kwam!

De onderlinge band was erg goed en in de vrije tijd en tijdens het werk hing er een ontspannen sfeer. Wat een fijne herinnering was dat Janka zo geweldig kookte, met ons de mooiste liederen zong, vooral tweestemmig en dat ze voor ons een fantastische steun en toeverlaat was! Dit was een geweldig leuk en leerzaam jaar voor ons! We zouden graag nog veel herinneringen willen delen met diegene die in hetzelfde jaar ook daar waren.

Lieve groeten,

Gonny Brouwers-Verouden en Martine Coolen-Schepers                   20 juni 2016

Klik op de foto's voor een grotere versie